Fiat 126p 1983r. – Marek Kuc
OKOLICZNOŚCI ZAKUPU I HISTORIA EGZEMPLARZA
Powodów zakupu malucha było kilka. Pierwszy chyba bardzo ważny to chęć posiadania typowego kultowego „małego Fiata” – jeśli się posiada prototyp z silnikiem z przodu to obecność w kolekcji tylnosilnikowego „kaszlaka” jest wręcz obowiązkowa. Auto zostało nabyte latem 2008 roku. Był to jubileuszowy 35 rok od rozpoczęcia produkcji 126p w Polsce. Ponadto warto zauważyć że samochód miał oryginalny przebieg od nowego tylko 16.000km. 25-cio letnie garażowane auto z tak znikomym przebiegiem to rarytas. Średnia rocznego przebiegu wynosiła zaledwie 640km. Musiały być to przysłowiowe wyjazdy do kościoła i co najwyżej dwa razy w roku na grzyby. Z posiadanych informacji wynika, że właściciel Fiacika eksploatował go osobiście nie dopuszczając za kierownicę nawet własnych dzieci. Sam jednak poruszał się po drogach gruntowych co spowodowało liczne uszkodzenia powłoki lakierniczej nadwozia samochodu. W obawie przed rozwojem korozji samodzielnie zabezpieczał uszkodzenia. Odbywało się to dość brutalnie z pomocą grubego papieru ściernego i spraya. Dobór barwy lakieru nie był precyzyjny więc nadwozie zostało „upiększone” przez liczne zaprawki. Wnętrze „Malucha” miało więcej szczęścia – nie zostało poddane żadnym modyfikacją i usprawnieniom. Do tej pory tapicerka utrzymana jest w stanie idealnym, nie ma pęknięć, przetarć czy innych uszkodzeń.
W połowie 2009 roku 126-tka zyskała nową powłokę lakierniczą nadwozia. Aby nadać pełną „świeżość” wyremontowane zostały również felgi i małe czarne kołpaki które z reguły przejawiały tendencje do obfitej korozji.
Na tylnej półce „ Maluszka” ustawiony został piesek kiwający głową. To gadżet który był bardzo modny w latach osiemdziesiątych.
HISTORIA MODELU:
Polski Fiat 126p produkowany był od 1973 do 2000 roku. Podczas tych wielu lat wytwarzania doczekał się wielu modernizacji i odmian. Według pierwotnych założeń miał zmodernizować przeciętnego Polaka i zastąpić przestarzałą Syrenę. Produkcję „ Malucha” zawdzięczamy Edwardowi Gierkowi, ówczesnemu pierwszemu sekretarzowi, który kład duży nacisk na modernizację polskiej motoryzacji po przez zakup zachodnich licencji.
Wieloletnia produkcja powodowała konieczność modernizacji tej konstrukcji. Przez wiele lat pomocni byli Włosi. Po zakończeniu produkcji tego modelu w słonecznej Italii przez wiele lat można było kupić w zagranicznych salonach sto dwudziestkę szóstkę wyprodukowaną w naszym kraju ale oznaczoną logo włoskiego Fiata.
Ta wersja Polskiego Fiata 126p była produkowana dość krótko bo w latach 1980 – 1985. Tenże egzemplarz wyposażono w zderzaki chromowane, starego typu oraz nowocześniejsze felgi ze zmniejszonym rozstawem śrub mocujących. Auto posiada również dodatkowe wyposażenie w postaci uchylnych tylnych szybek. To rozwiązanie powoduje bardzo sprawne przewietrzanie pojazdu.
Jeszcze przed paroma laty ta wersja „Malucha” nie budziła wielkiego zainteresowania na polskich drogach. Jednak ciągle zmniejszająca się ilość Polskich Fiatów 126p przyciąga coraz większą uwagę i szacunek do tego modelu. Najlepszym świadectwem tego są ciągle rosnące ceny na portalach aukcyjnych dobrze utrzymanych egzemplarzy.
Na zlotach i prezentacjach „Fiacik” wywołuje wielki sentyment, bo któż z nas nie miał kiedyś w życiu przygody z „Maluchem”… To auto pełniło w polskiej rodzinie rolę samochodu rodzinnego. To sto dwudziestką szóstką jeździło się codziennie do pracy, na niedzielne obiady do teściowej, na sobotnie wyjazdy nad rzekę oraz na wakacyjne wyjazdy do Bułgarii. Podczas takich wakacyjnych wypadów statystyczna 4-o osobowa rodzina wyposażała swego Fiacika w bagażnik dachowy oraz przyczepę kempingową N126. Warto dodać że ten cały zestaw napędzany był dwucylindrowym silnikiem o mocy 24 KM.
DANE TECHNICZNE:
Nadwozie : samonośne, dwu drzwiowe, limuzyna.
Wymiary: Dł. 3054mm, szer. 1377mm, wys. 1355mm
Silnik: 2-o cylindrowy, 4-o suwowy, umieszczony z tyłu chłodzony powietrzem
Poj. Skokowa: 652ccm
Moc silnika: 24KM / 18Kw
Skrzynia Biegów: 4-o biegowa + wsteczny
Prędkość maksymalna: 105 km/h
Masa: 600kg
